Station I
De Berkel
De Berkel - verbinding tussen Münsterland en Achterhoek
De oorsprong van de Berkel ligt bij Billerbeck aan de westelijke rand van de “Baumberge”. De rivier slingert ongeveer 114km in westelijke richting door het “Münsterland”. Hij passeert de steden Billerbeck, Coesfeld, Gescher, Stadtlohn en Vreden voordat hij kort na Vreden Nederland bereikt. Daar stroomt de inmiddels tot rivier ontwikkelde Berkel via Eibergen, Borkulo en Lochem naar Zutphen, waar hij uitmondt in de IJssel.
Tussen Billerbeck en Zutphen overbrugt de Berkel een hoogteverschil van 105 meter, waarvan ongeveer 80 meter op Duits grondgebied tussen de Baumberge en de grens bij Vreden. Dit heeft eeuwenlang de bouw van stuwen op verschillende locaties mogelijk gemaakt, in combinatie met de mogelijkheid om een grote verscheidenheid aan energie op te wekken uit waterkracht.
Er waren grensoverschrijdende handelsverbindingen over de Berkel tussen de steden aan de rivier. Tot de tweede helft van de 18e eeuw was de Berkel nog bevaarbaar vanuit Coesfeld. Kleine vlotten en platbodems, de "Berkelzompen", vervoerden levensmiddelen, aardewerk en houtwaren, zandsteen en andere materialen. Door veelvuldig laag water en gebrek aan onderhoud van de sluizen in Vreden, Stadtlohn en Gescher kwam de scheepvaart aan de Duitse kant tot stilstand.
Aan Nederlandse zijde werd tot het einde van de 19e eeuw op veel plaatsen nog handelsvaart bedreven. Tegenwoordig wordt de Berkelse scheepvaart er vooral gebruikt voor toerisme. In Eibergen, Borculo, Lochem en Almen worden hiervoor historische replica's gebruikt.
Terwijl aan de Duitse kant de Berkel vaak door het landschap slingert, is het beeld in Nederland vaak heel anders. Daar zijn door rechttrekken en waterbeheersmaatregelen situaties ontstaan die lijken op kanalen, die slechts een rudimentaire indruk geven van de oorspronkelijke waterloop. Ondertussen worden er ook pogingen ondernomen om verdere delen van de Berkel en de Berkelaue in een meer natuurlijke staat te herstellen. De eerste succesvolle projecten zijn op indrukwekkende wijze gerealiseerd in de delen tussen Almen en Zutphen en in Recken, in overeenstemming met de Europese richtlijnen voor rivierherstel.
Aan de Duitse kant is bijna 40 km van de uiterwaarden van de Berkel uitgeroepen tot beschermd gebied met een hoge classificatie onder de Europese Natuurbeschermingsrichtlijn (Flora Fauna Habitat)
Energie uit (Berkel)water
Watermolens en stuwen - historische energieproducenten
Al in de 14e eeuw werden de eerste molens en stuwen gebouwd op grote verschillen in de helling van de Berkel. De "Alfers Mühle" en het molencomplex van Schulze Egberding bij de kapel in Tungerloh werden in Gescher gebouwd. Daarnaast werden er stuwen gebouwd bij de boerderijen Schulze Scholle en Schulze Bäing.
De oudste molen kwam in 1858 in het bezit van de familie Schulze Alfers. Hij was ontworpen als graan-, olie- en zaagmolen. Aan de oostkant van de Berkel stond een graan- en oliemolen en aan de westkant een houtzagerij, aangedreven door een verbindingsas over de Berkel. Het uiterlijk van de molen is voortdurend veranderd. Sporen van de oorspronkelijke gebouwen zijn nog steeds zichtbaar op delen van de gevel.
In 1924 werden twee turbines met een capaciteit van 24 kW/u geïnstalleerd om elektriciteit op te wekken. Deze turbines draaiden tot 1954. De molen bleef in bedrijf tot 1957, waarna hij werd omgebouwd tot woongebouw.
Nieuwe waterkrachtcentrale en vistrap bij "Alfers Mühle".
Sinds 2011 wordt op dezelfde locatie weer elektriciteit opgewekt met een waterkrachtschroef. Afhankelijk van de plaatselijke omstandigheden (laag waterpeil of hoog water) wordt er jaarlijks tussen 160 en 200 MW/h opgewekt. Dit komt overeen met de jaarlijkse elektriciteitsbehoefte van 50 tot 60 normale huishoudens. Vergeleken met conventionele energieopwekking wordt zo ongeveer 140 ton CO2 per jaar vermeden.
Tijdens de bouwwerkzaamheden werd tegelijkertijd een vistrap gebouwd. Met zijn 31 treden en constante stromingsomstandigheden kunnen de stroomopwaarts zwemmende vissen het gegeven hoogteverschil van 3,10 meter gemakkelijk overbruggen. Uit controlewaarnemingen blijkt dat in zes maanden tijd ongeveer 5.000 exemplaren van de in de Berkel voorkomende vissoorten de vistrap passeren.
Met deze bouwmaatregelen van de rioolwaterzuiveringsinstallatie van de stad wordt in Gescher regeneratieve energie opgewekt. Dit is een bijdrage aan de passeerbaarheid van stromende wateren in de zin van de Europese Kaderrichtlijn Water. Beide maatregelen zijn gefinancierd door de deelstaat Noordrijn-Westfalen. Dit deel van de Berkel is dus ecologisch gezien aanzienlijk verbeterd.
Meer informatie is verkrijgbaar op informatieborden naast de vistrap, ongeveer 250 meter hiervandaan, bij de stuw.
.
Toerisme langs de Berkel
Toerisme langs de Berkel - natuur en bezienswaardigheden aan beide kanten van de grens
Terwijl jaren geleden de nadruk van het toerisme in het Münsterland vooral lag op typische bezienswaardigheden zoals musea, kastelen, kerken en historische stadscentra, wordt het interessante aanbod in de gevarieerde natuurgebieden (vennen en heidevelden, steengroeven, rivieren en meren) nu steeds belangrijker. Dit geldt ook voor het Berkel toerisme met het ongeveer 130 km lange Berkel fietspad tussen de start in Billerbeck en de bestemming in Zutphen in Nederland. Dit grensoverschrijdende pad werd officieel geopend in 2011.
Naast het blauwe lint van de Berkel en gevarieerde rivieroevers en uiterwaarden, bieden de steden rechts en links van de rivier talrijke hoogtepunten langs de route. Of het nu de rustige binnenstad van Billerbeck is met de al van verre zichtbare Ludgeruskathedraal, de Walkenbrücker Tor in Coesfeld of de klokkenstad Gescher met zijn veelzijdige museumlandschap. Of de pottenbakkersstad Stadtlohn en Vreden met het nieuwe "Kult"-museum en het historische “Heimatmuseum”.
De Nederlandse steden Eibergen, Borculo, Lochem en Zutphen met hun middeleeuwse stadscentra, hun musea, imposante kerken en stadsversterkingen, zoals de overblijfselen van de Berkelpoort in Zutphen, bieden bezoekers aan beide kanten van de grens een diversiteit aan interessante bezienswaardigheden, wetenswaardigheden en leuke dingen om te doen.
Altijd een belevenis zijn natuurlijk de Berkelrondvaarten op de rivier, die op verschillende plaatsen in Nederland worden aangeboden met nagebouwde "Berkelzomp"-boten.
De duidelijke symbolische figuur in het toerisme op de Berkel is "Die Badende". Deze dame die pure vrolijkheid uitstraalt in haar rode badpak werd vanaf 2015 in alle Duitse Berkelplaatsen neergezet. Inmiddels hebben ook de Nederlandse gemeenten dit voorbeeld gevolgd, zodat deze sympathieke figuur nu ook steeds weer aan de andere kant van de grens te zien is op prominente locaties aan de oever van de Berkel.